Żelazo w wodzie podziemnej. Problemy techniczne i eksploatacyjne związane z jego występowaniem na wybranych przykładach.
Żelazo i mangan to wskaźniki bodaj najbardziej kojarzone z jakością wód podziemnych.
Żelazo i mangan to wskaźniki bodaj najbardziej kojarzone z jakością wód podziemnych.
Zrównoważone gospodarowanie wodami to jedno z głównych zadań wynikających z implementacji do Prawa Wodnego zapisów Ramowej Dyrektywy Wodnej UE [RDW 2000].
Uzdatnianie wód podziemnych w głównej mierze polega na usunięciu z wody przekroczonej zawartości żelaza, manganu oraz jonu amonowego w procesie filtracji wcześniej natlenionej wody.
W ochronie wód podziemnych odróżnia się dwa główne rodzaje emisji zanieczyszczeń trafiających do gruntu i dalej wędrujących do warstwy wodonośnej – emisję punktową i emisję obszarową.
Monitoring wód podziemnych jest częstym narzędziem stosowanym dla dostarczenia aktualnych informacji o składzie chemicznym i jakości wody, o ilości zasobów wodnych dostępnych do gospodarczego wykorzystania, a także pomocnym w określeniu stanu komponentów środowiska bezpośrednio zależnych od stanu wód podziemnych.
Jak wynika z art. 133 ust. 4 Prawa wodnego, właściciel ujęcia jest obowiązany przekazać analizę wraz oceną ryzyka do właściwego wojewody, który uzgadnia ją z Wodami Polskimi.
W 2018 r. w Polsce istniało ponad 370 ustanowionych stref ochrony pośredniej, ale wg znowelizowanego Prawa wodnego ma ich powstać ponad 2000. Łącznie byłby to obszar porównywalny z powierzchnią województwa…