Niskotemperaturowe suszenie osadów

Proces suszenia nie musi być związany z nieprzyjemnym zapachem (i bólem głowy), jeśli zarządza się nim całościowo od projektu po eksploatację.

STRESZCZENIE

W niniejszym artykule opisano szeroko zakrojone badania polegające na pobieraniu próbek i monitorowaniu zapachów, prowadzone na niskotemperaturowej suszarni taśmowej Evaporis LT (dawniej STC) w Karlowych Warach w Czechach. Ta oczyszczalnia ścieków ma nominalną wydajność równą 80 000 RLM. Usuwa zanieczyszczenia węglowe i azotowe, a do usuwania fosforu dozuje się sole żelaza. Zagęszczanie osadu biologicznego następuje częściowo grawitacyjnie, a częściowo we flotatorze. Zagęszczony osad biologiczny jest mieszany z osadem wstępnym, podawany do 2 jednostek fermentacji beztlenowej, a następnie odwadniany w procesie odwirowania i suszony termicznie. Wykorzystywana suszarnia termiczna to niskotemperaturowa suszarnia taśmowa Suez Evaporis LT o wydajności 558 kg H₂O/godz.

Pomiary i pobieranie próbek obejmowały szereg kluczowych aspektów zarządzania zapachami, co dało całościowy przegląd uwzględniający: wydzielanie zapachów w całej instalacji suszącej oraz powiązania konstrukcji suszarni z warunkami pracy, jakością powietrza wewnątrz budynków i systemów wentylacji, ruchy powietrza i szczelność suszarni, monitorowanie i zmiany w wydzielaniu w czasie, analizy osadów, usuwanie zapachów.

Wyniki niniejszego badania terenowego wykazały w szczególności, że:

• niższa temperatura suszenia jest kluczowym czynnikiem generującym mniejsze emisje do powietrza usuwanego z suszarni. Należy to wziąć pod uwagę we wstępnych fazach projektowania, gdzie kwestia zapachu jest istotna,
• znaczenie zakrywania, wentylowania i uzdatniania określonych źródeł zapachów w suszarni i wyposażeniu pomocniczym instalacji suszących, ponieważ nie ograniczają się one do powietrza usuwanego z suszarni,
• efektywna kontrola ruchów powietrza i szczelności suszarni taśmowej Evaporis LT oraz jej odpowiednia konstrukcja i działanie wentylacji budynku zapewniają odpowiednie warunki w zakresie powietrza wewnątrz budynku, zarówno pod względem temperatury, jak i jakości,
• instalacje usuwające zapach mogą być ograniczonych rozmiarów, a ilość powietrza wyciąganego z suszarni będzie mniejsza, tak jak w przypadku suszarni Evaporis LT. Okazało się, że najnowocześniejsze technologie zapewniają wystarczającą redukcję zapachów w miejscu, w którym przeprowadzano badania.

Podsumowując, suszarnia Evaporis LT, wentylacja budynku, a także usuwanie zapachów, okazały się odpowiednio zaprojektowane, a ich prawidłowe wdrożenie umożliwia instalacji suszącej w Karlowych Warach działanie bez obecności dokuczliwych zapachów.

Słowa kluczowe: suszenie termiczne, temperatura, zapach, organiczne odpady stałe

1. WPROWADZENIE

W ciągu ostatnich lat rozwój nieruchomości doprowadził do tego, że nowi mieszkańcy zaczęli wprowadzać się znacznie bliżej zakładów niż początkowo przewidywano. Jednocześnie firmy stopniowo skłaniały się ku większemu dbaniu o normy środowiskowe i społeczne, biorąc pod uwagę wymagania osób mieszkających w sąsiedztwie swoich zakładów, jak również coraz bardziej rygorystyczne przepisy. Przetwarzanie organicznych odpadów stałych nie jest od tego wyjątkiem, a kwestia nieprzyjemnych zapachów stała się bardziej istotna. Ponieważ składowanie osadów zostało drastycznie zmniejszone, a wykorzystywanie osadu do produkcji energii i produktów klasy A z biologicznych odpadów stałych, technologia suszenia osadów znacznie rozwinęła się na całym świecie. W tym kontekście zarządzanie zapachami stało się jednym z kluczowych tematów w ramach planowania i działania instalacji suszenia osadu.

Wcześniejsze badania pokazały, jaką rolę w kwestii wydzielania zapachu odgrywa sam osad, jak również zarządzanie nim przed dostarczeniem do zakładu suszącego (Bouchy i in. 2009). Ponadto zarządzanie zapachami jest często mylone z kontrolą zapachów, co stanowi jeden z tematów do rozważenia. Odpowiednia konstrukcja i funkcjonowanie instalacji suszących osad, mające na celu zminimalizowanie wszelkich nieprzyjemnych zapachów obejmuje szereg innych aspektów, a o niektórych z nich często się zapomina: warunki, w których następuje suszenie, i ich zmiany, projekt technologiczny, wentylacja budynku, procedury obchodzenia się z osadem, pomocnicze urządzenia suszące itp. Niniejsza praca dotyczy właśnie tych aspektów, ponieważ często nie uwzględnia się ich z powodu braku danych, co było przyczyną powstania pracy.

2. METODOLOGIA

2.1 Oczyszczalnia ścieków i suszarnia w Karlowych Warach

Jedna z badanych lokalizacji – oczyszczalnia ścieków w Karlowych Warach – ma nominalną wydajność 80 000 RLM i jest obsługiwana przez firmę VODAKVA. Usuwa zanieczyszczenia węglowe i azotowe w procesach przesiewania i usuwania żwiru, sedymentacji wstępnej oraz przy użyciu zbiorników osadu czynnego i klarowników. Sole żelaza są dozowane w celu usunięcia fosforu. Zagęszczanie osadu biologicznego następuje częściowo grawitacyjnie, a częściowo we flotatorze. Zagęszczony osad biologiczny jest mieszany z osadem wstępnym, podawany do 2 jednostek fermentacji beztlenowej, a następnie odwadniany w procesie odwirowania i suszony termicznie. Wykorzystywana suszarnia termiczna to niskotemperaturowa suszarnia taśmowa Suez Evaporis LT o wydajności 558 kg H₂O/godz. Opatentowany system suszenia termicznego Evaporis LT opiera się na konwekcji gorącego powietrza w tunelu zamkniętym. Odwodniony osad jest wytłaczany w celu uzyskania jednorodnej warstwy „spaghetti”, umożliwiającej prawidłowe rozprowadzenie materiału na całej szerokości taśmy. Następnie produkt przechodzi przez moduły suszące na 2 kolejnych taśmach poruszających się w przeciwnych kierunkach, gdzie następuje suszenie gorącym powietrzem o niskiej temperaturze (65–80ºC). Ciepło dostarczane jest przez obieg ciepłej wody z kotła na gaz ziemny i biogaz. Wysuszony produkt jest schładzany, a następnie wyładowywany do kubłów do ostatecznego wykorzystania.

2.2 Zarządzanie zapachami w instalacji suszącej

Zarządzanie zapachami w instalacji suszącej w Karlowych Warach dzieli się na 2 części. Po pierwsze strategiczne zakrycie źródeł zapachów i ich odzyskiwanie: powietrza procesowego suszarni, pojemnika na odwodniony placek, magazynu wysuszonego osadu, zbiornika kondensatu. Ten ogólny przepływ jest prowadzony wspólnie do określonego systemu usuwania zapachów składającego się z 2 elementów: skrubera kwasowo-wodnego, a następnie otwartego biofiltra organicznego.

Wentylacja budynku realizowana jest za pomocą:

• naturalnego wlotu powietrza przez 5 kratek,
• wymuszonego wyciągu powietrza przez 4 wentylatory, które można kontrolować w trybie automatycznym lub ręcznym.

W pomieszczeniu, w którym znajduje się suszarnia, można otworzyć drzwi do magazynu wysuszonego osadu, kolejne do obszaru odwadniania, a jeszcze inne na zewnątrz budynku.

2.3 Opis kampanii pobierania próbek

Na tym etapie badania przeprowadzono kilka kampanii pobierania próbek i monitoringu wybranych instalacji suszarni osadów w celu oceny praktycznego wpływu różnych aspektów suszenia osadów. Kampanie te przeprowadzono w różnych zakładach suszenia osadów, włączając w badanie 3 rodzaje suszarni termicznych, i zbadano następujące kwestie: wydzielanie zapachów w całej instalacji suszącej oraz powiązania konstrukcji suszarni z warunkami pracy, jakością powietrza wewnątrz budynków i systemów wentylacji, ruchy powietrza i szczelność suszarni, monitorowanie i zmiany w wydzielaniu w czasie, analizy osadów, usuwanie zapachów.

W niniejszej pracy skupiono się na wynikach kampanii pobierania próbek i pomiarów przeprowadzonych przy użyciu suszarni Evaporis LT w Karlowych Warach. Kampanię pomiarów i pobierania próbek przeprowadzono w dniach 31.05–08.06.2017 r. i objęła ona następujące elementy:

(I) Charakterystyka procesu oczyszczania: ciągi do oczyszczania ścieków i osadów

Przegląd procesu oczyszczania ścieków, nominalnych i bieżących warunków pracy suszarni oraz rozmowy z zespołem obsługi zostały zakończone.

W celu uzupełnienia charakterystyki osadu przed i po suszeniu pobrano jego próbki i przeanalizowano je pod kątem: zawartości suchej masy, substancji lotnych, pH, Fe, S, TKN.

(II) Charakterystyka emisji zapachów

Zapachy z oczyszczalni ścieków, a w szczególności z suszenia osadów, są złożone, a ich charakterystykę można przeprowadzić z uwzględnieniem szerokiego zakresu technik pobierania próbek i technik analitycznych oraz sensorycznych, z których wiele opisano w Muñoz i in. 2010. Na potrzeby tego badania oraz w celu omówienia tematyki ogólnie, a w pewnych kwestiach szczegółowo, charakterystyka emisji zapachów została przeprowadzona za pomocą szeregu metod:

• pobieranie i analiza punktowych próbek powietrza pobranych w różnych miejscach budynku: zarówno analitycznie (metoda przesiewowa NH3, H2S, LZO, w tym siarczki, aminy, aldehydy, siloksany pobierane specyficznymi metodami do worków do poboru próbek gazowych, adsorpcja bąbelkowa i/lub wkładowa) jak i sensorycznie, skupiając się na koncentracji zapachów zgodnie z europejską normą EN 13725: 2003.

• zainstalowanie przenośnych czujników LZO, NH3 i H2S (Cairpol) zainstalowanych w kilku punktach suszarni w celu ciągłego monitorowania tych parametrów. Czujniki zostały umieszczone na co najmniej godzinę w następujących miejscach:

(A) obszar wlotu suszarni, górna część budynku,

(B) obszar ramy wymienników ciepła, górna część budynku,

(C) na górze pomieszczenia operatora, górna część budynku,

(D) moduł powrotny suszarni, dolna część budynku,

(E) obszar zrzutu wysuszonego osadu suszarni, dolna część budynku.

• monitorowanie w czasie rzeczywistym za pomocą analizatora LZO (CMS 5000 d’INFICON) powietrza procesowego na wylocie suszarki w celu ciągłego monitorowania 6 związków, które wcześniej zidentyfikowano jako parametry kluczowe do oceny emisji zapachów z suszarni termicznych, czyli: siarczek dimetylu, disiarczek dimetylu, trisiarczek dimetylu, 3-metylobutanal, 2-metylobutanal, heptanal, 2,3-butanodion, kamfora. Ilustracja 1 przedstawia konfigurację analizatora LZO na wylocie suszarki.

(III) Ocena suszarni i wentylacji budynku suszarni. Pomiary przeprowadzono w następujących 10 punktach:

• Powietrze procesowe: 1. Powietrze odprowadzane z pojemnika osadu: powietrze z pojemnika. 2. Powietrze odprowadzane z suszarni: powietrze procesowe. 3. Powietrze ze zbiornika kondensatu. 4. Powietrze odprowadzane z kontenera na osad.
• Suszarnia: 5. Strona 0 modułu (wlot i wylot). 6. Strona powrotna modułu.
• Jednostka kontroli zapachu: 7. Powietrze na wlocie skrubera kwasowego. 8. Powietrze na wlocie biofiltra.
• Wentylacja budynku suszarni: 9. Powietrze wentylacyjne na wlotach statycznych. 10. Powietrze wentylacyjne przy wentylatorach wyciągowych.

IV – Ocena procesu usuwania nieprzyjemnych zapachów w budynku suszarni

Ocena procesu usuwania nieprzyjemnych zapachów obejmowała szereg próbek i analizę na wlocie i wylocie oraz analizę szeregu parametrów roztworu ze skrubera chemicznego i roztworu z odpływu biofiltra.

3.  WYNIKI

Przewidywanie emisji z suszenia osadu nie jest trywialne, ponieważ emisje zapachów zależą od osadu samego w sobie, zarządzania osadem/kondycjonowania go przed suszeniem (przykład pokazany w Vega i in., 2015), technologii suszenia, a w szczególności warunków pracy, takich jak temperatura, jak zaprezentowano poniżej.

3.1 Monitorowanie powietrza procesowego suszarni

Ilustracja 2 poniżej przedstawia wyniki monitoringu online powietrza procesowego suszarni wraz z szybkością ładowania suszarni.

W tym zakładzie suszarnię zwykle opróżnia się i wyłącza na weekend, co pokazano na środku ilustracji 2 powyżej. Jak przewidywano, w przypadku wszystkich monitorowanych związków jest to zgodne z wyraźnym spadkiem stężenia na czas zatrzymania. Okazało się jednak również, że nawet podczas postoju pustej suszarni powietrze jest z niej stale wyciągane zgodnie z zaleceniami instrukcji obsługi. Powietrze wyciągane z suszarni pochodzi z pomieszczenia i wchodzi do suszarni przez klapy na jej 2 końcach. Dlatego te resztkowe „zakłócenia” są zgodne z niskim natężeniem zapachu resztkowego w budynku, częściowo wchodzącym przez otwory, np. drzwi do sąsiedniego obszaru odwadniania.

06.06 trzpień do pobierania próbek został usunięty z punktu pobierania próbek powietrza procesowego na kilka godzin, co wyjaśnia spadek stężeń. Można jednak zauważyć, że nawet podczas dość stabilnej pracy suszarni, jak 1 i 2.06, stężenia najbardziej znaczących związków disiarczku dimetylu i trisiarczku dimetylu zmieniają się w czasie, przy podobnych profilach zmienności i bez wyraźnego związku z szybkością załadunku suszarni. Może to być spowodowane niewielkimi zmianami w osadzie zasilającym suszarnię.

3.2 Wpływ temperatury pracy suszarni na emisje

Emisje z suszarni Evaporis LT w Karlowych Warach porównano z emisjami z innych suszarni w celu porównania wpływu temperatury suszenia. Poniższe ilustracje 3, 4 i 5 pokazują to porównanie pod względem stężenia LZO i stężenia zapachu, w zależności od temperatury wlotu powietrza (jako odniesienie do temperatury suszenia), a także emisji w odniesieniu do niektórych parametrów zawartości Fe i S w osadzie.

Aby umożliwić porównanie emisji z różnych zakładów, wszystkie emisje zostały znormalizowane na tonę podawanego osadu suchego. Wyniki z ilustracji 3 pokazują, że wzrost temperatury roboczej osuszacza wydaje się być czynnikiem prowadzącym do wzrostu emisji z suszarni. Jest to zgodne z wcześniejszymi badaniami (Bouchy i in., 2009).

Jest to tym bardziej istotne, że dla tego zestawu danych skład osadu nie był korzystny dla zakładu w Karlowych Warach. Ilustracja 4 pokazuje, że zakład Evaporis LT w Karlowych Warach przetwarzał osady o niższej zawartości Fe, a wyższe poziomy Fe byłyby korzystne pod względem redukcji emisji siarczków. Osad z Karlowych Warów znajdował się również na wyższym końcu zakresu zawartości siarki w osadzie (z wyjątkiem 1 osadu wykorzystującego suszarnię mieszaną, który był w bardzo różnym zakresie), gdzie wysoki poziom siarki w osadzie mógłby prawdopodobnie doprowadzić do wyższej emisji siarki, która jest kluczowym związkiem zapachowymi.

3.3 Emisje powietrza procesowego z suszarni w porównaniu z innymi osłoniętymi źródłami

W ciągu 2 dni, 7–8.06, wykonano kilka pomiarów natężenia przepływu, uzyskując średnie wartości: 544 Nm³/godz. dla powietrza procesowego i 1483 Nm³/godz. dla powietrza zasysanego do instalacji usuwania zapachów. Wartości te są zgodne z nominalnymi wartościami projektowymi. Natężenie przepływu powietrza wyciąganego z suszarni Evaporis LT jest wyjątkowo niskie, ponieważ powietrze osuszające jest recyrkulowane głównie wewnątrz suszarni, pozostawiając odessaną ilość na poziomie minimalnym, aby zapewnić niewielkie podciśnienie wewnątrz suszarni.

Ilustracja 6 poniżej przedstawia inne osłonięte źródła związane z powietrzem procesowym, z których zasysa się powietrze w celu usunięcia zapachów.

Ilustracja 7 poniżej pokazuje pochodzenie różnych związków: powietrze procesowe suszarni oraz połączone inne źródła. Ponieważ punkt do bezpośredniego pobierania próbek z połączonych innych źródeł nie był dostępny, obliczono to jako różnicę między całkowitym przepływem na wlocie systemu usuwania zapachów a wartością zmierzoną w punkcie wyciągu powietrza procesowego suszarni.

Aby uprościć prezentację, związki podzielono na rodziny, a gdy związek nie został wykryty, przypisywano wartość 0 mg/m³.

Niespodzianką było, że poziom stężenia kilku związków lub rodzin związków w przepływie z innych osłoniętych źródeł (urządzeń pomocniczych suszarni) jest wyższy niż w powietrzu wyciąganym z suszarni: dotyczy to w szczególności stężenia zapachów, disiarczku dimetylu, LZO i siloksanów. Z drugiej strony z suszarni emitowane były głównie aminy i aldehydy. Pokazuje to, że konstrukcja obejmująca osłonięcie i wentylację strategicznych urządzeń pomocniczych był bardzo istotny, ponieważ taki schemat zapobiega uwalnianiu zapachów do wnętrza budynku.

3.4 Wentylacja suszarni i pomieszczenia suszarnia

Pomiary ciśnienia wykonano wewnątrz suszarni w 2 miejscach, za klapami umożliwiającymi dopływ powietrza z pomieszczenia suszarni.

Pomiary wykazały wyniki od -40hPa do -10hPa, potwierdzające niewielkie podciśnienie wywoływane przez wyciąg powietrza z suszarni, również podczas kilkugodzinnego postoju urządzenia. Świadczy to o zadowalającej szczelności suszarni Evaporis LT, niezależnie od tego czy pracuje, czy nie.

Jeśli chodzi o ruch powietrza w pomieszczeniu suszarni, wentylatory wymuszonego wyciągu powietrza są w praktyce włączane lub wyłączane w zależności od potrzeb zespołów operacyjnych. Przez większą część kampanii pobierania próbek 2 wentylatory były włączone, a 2 wyłączone, aby zapewnić stabilne warunki pomiarów. Zmierzone natężenia przepływu wymuszonego wyciągu powietrza wyniosły 37 500 Nm³/godz. w przypadku włączonych wentylatorów i 5300 Nm³/godz. przy wyłączonych wentylatorach, co jest oczekiwanym rządem wielkości w porównaniu z wartością projektową równą 25 000 Nm³/godz. na wentylator.

3.5 Pomiary czujników przenośnych (Cairpol)

Ilustracje 9 i 10 poniżej przedstawiają wyniki pomiarów w punktach A, B, C, D, E opisanych w sekcji Metodologia.

W różnych obszarach pomieszczenia suszarni autonomiczne elektroczujniki chemiczne wykazały stężenia NH3 między 0,29 a 1,56 ppm, a H₂S między 0,01 a 0,08 ppm (średnie wartości w krótkich okresach, od 1 do 4 godzin). W przypadku obu związków, reprezentatywnych dla zapachów z obróbki osadu, takie wartości w powietrzu wewnątrz budynku są zatem bardzo zadowalające. Oprócz tych czujników elektrochemicznych, próbki punktowe wykazały wartości zgodne z tymi ostatnimi: zarówno NH3, jak i H₂S były poniżej granicy wykrywalności, obie równe 0,5 ppm.

W tabeli 1 poniżej przedstawiono pomiary temperatury wewnątrz i na zewnątrz budynku suszarni oraz stan wentylatorów suszarni i budynku:

Te wyniki dotyczące temperatury i jakości powietrza wewnątrz budynku potwierdzają szczelność suszarni taśmowej Evaporis LT, a także systemu wentylacji budynku.

3.6 Ocena procesu usuwania nieprzyjemnych zapachów w budynku suszarni

W przypadku zakładu w Karlowych Warach system usuwania zapachów suszących jest bardzo mały, z nominalnym natężeniem przepływu na poziomie 1500 Nm³/godz., dzięki bardzo niskiemu przepływowi uzyskiwanemu z suszarni Evaporis LT. Ma to zasadnicze znaczenie dla obniżenia kosztów usuwania zapachów, zarówno kapitałowych, jak i operacyjnych.

Pomiary przeprowadzone na wlocie, pośrednim etapie oczyszczania (za skruberami) i wylocie biofiltra, umożliwiły obliczenie skuteczności redukcji kilku związków, co pokazano w tabeli 2 poniżej.

Wyniki były tylko częściowo rozstrzygające, ponieważ część próbek była poniżej granicy wykrywalności. Odpowiednie wyniki wykazały zadowalający poziom redukcji w systemie usuwania zapachów, udowadniając że najnowocześniejsza technologia może być odpowiednia do oczyszczania powietrza suszącego. Jednak tam, gdzie wymagane jest intensywniejsze przetwarzanie, można zastosować dodatkowe środki (np. węgiel aktywny) lub połączone je ze skruberami chemicznymi tam, gdzie to stosowne (niektóre przykłady procesów utleniania w połączeniu ze skruberami opisano i oceniono w Vega i in. 2014).

4.  DYSKUSJA I WNIOSKI

Wyniki przeprowadzonych badań pozwoliły na wyciągnięcie wniosków mających znaczenie dla projektowania i eksploatacji instalacji suszących:

• emisje zapachów z instalacji suszących zmieniają się w czasie w zależności od tempa ładowania suszarni, ale gdy proces zachodzi w stabilnych warunkach ładowania. Procedury pobierania próbek powinny zatem to uwzględniać w celu wdrożenia odpowiednich procedur pobierania próbek.
• niższa temperatura suszenia jest kluczowym czynnikiem generującym mniejsze emisje do powietrza usuwanego z suszarni. Należy to wziąć pod uwagę we wstępnych fazach projektowania, gdzie kwestia zapachu jest istotna.

Osłanianie, wentylowanie i oczyszczanie określonych źródeł zapachów suszarni i urządzeń pomocniczych oprócz zapachów z samej suszarni, przyczyni się do kontrolowania emisji zapachów i ograniczenia ich uwalniania wewnątrz budynku. Należy to rozważyć na wczesnych etapach projektowania, aby umożliwić zaprojektowanie całościowego systemu usuwania zapachów dla instalacji suszącej.

Efektywna kontrola ruchów powietrza i szczelności suszarni taśmowej Evaporis LT została udowodniona, a wraz z odpowiednią konstrukcją i działaniem wentylacji budynku, zapewnia ona odpowiednie warunki w zakresie powietrza wewnątrz budynku, zarówno pod względem temperatury, jak i jakości.

Zapachy z instalacji suszących można skutecznie usuwać przy użyciu najnowocześniejszych technologii redukujących, a pierwszy etap oczyszczania chemicznego okazał się skuteczny w przypadku strumieni powietrza tego typu.

Podsumowując, połączenie niskiej temperatury roboczej, dobrej konstrukcji suszarni taśmowej Evaporis LT i schematów zarządzania zapachami, wraz z odpowiednio prowadzoną obsługą, okazało się skuteczne w kontekście kontroli zapachów w instalacji suszącej w Karlowych Warach, co wyeliminowało uciążliwości związane z nieprzyjemnymi zapachami już od momentu uruchomienia.

ODNIESIENIA

Bouchy, L., Senante, S., Dauthuille, P., Aupetitgendre, M., Harry, JP., Venot, S., P Rougé, R., 2009. Odour creation potential of sludge during composting and drying. Water Practice & Technology Vol 4 No 3 doi: 10.2166/WPT.2009.061

Munoz R., Sivret E., Parcsi G., Lebrero R., Wang X., Suffet M., Stuetz R., 2010. Monitoring techniques for odour abatement assessment. Water Research, 44, 5129 – 5149.

Vega E., Martin M., Gonzalez-Olmos R., 2014. Integration of advanced oxidation processes at mild conditions in wet scrubbers for odourous sulphur compounds treatment. Chemosphere 109, 113–119.

Vega E., Monclús H., Gonzalez-Olmosa R., J.Martin M., 2015. Optimizing chemical conditioning for odour removal of undigested sewage sludge in drying processes. Journal ofEnvironmental Management, 150, 111-119.

https://standards.cen.eu/dyn/www/f?p=204:110:0::::FSP_PROJECT,FSP_ORG_ID:13547,6245 &cs=1E7D1A0BDDAED94C0CB7AEF7E247D2677

Suez Water Technologies & Solutions

Michał Strzałkowski

tel. 504 819 800 michal.strzalkowski@suez.com